teorii poznania

Encyklopedia PWN

[łac. idealis ‘idealny’ < gr. idéa ‘kształt’, ‘wyobrażenie’],

termin obejmujący różne stanowiska filozoficzne zarówno z zakresu ontologii (metafizyki), jak też teorii poznania, często należące zarazem do obu tych dziedzin.

naukowe odkrycie,

naukozn., metodol. obiektywny rezultat poznania nauk., uzyskany w wyniku badań;

Stępień Antoni Bazyli, ur. 14 VI 1931, Sosnowiec,

filozof;

Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,

filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.

Augustyn, Augustyn z Hippony, Augustyn Aureliusz, łac. Aurelius Augustinus, święty, ur. 13 XI 354, Tagasta, Numidia (ob. Suk Ahras, Algieria), zm. 28 VIII 430, Hippo Regius (Hippona, ob. Labda k. Annaby, Algieria),

najznamienitszy Ojciec Kościoła i jeden z czterech wielkich Doktorów Kościoła zachodniego, główny autorytet filozofii i teologii zachodniej do XIII wieku.

Comte

[ką:t]

Auguste